Cudem jest...że żyje...

Co tu dużo mówić... zjebane życie, zjebany świat. Nie chciala bym żeby ktoś pomyślal sobie że ciągle tylko sie użalam, ale nie potrafie udawać szczęśliwej gdy nią nie jestem..............

:( cóż...chyba już taki mój los by ciągle gubić się nawet we wasnym życiu... czuję się tu już nikomu nie potrzebna, czuję że nic nie znaczę, a w dodatku moje istnnienie sprawia innym tylko problemy.... 

"(...) Bo nie ma we mnie nic, i nic nie jestem wart(A), a czerwień mojej krwi to chyba jakiś żart i zapominać chcę tak często jak się da, że nie ma we mnie nic i nic nie jestem wart(...)"

dawno tu nie pisalam ale to dlatego że musialam wyleczyć się po Sylwestrze.....  Mam taki dom na wsi (200km z tąd) {w którym wychowala się moja stara...}. W tym domu nikt oczywiście nie mieszka...często bywalam tam na wakacje....no i w tego Sylwestra zrobilam sobie tam imprezkę Sylwestrową ze znajomymi...to byla ostro-alkoholowa imprezka...no i ostra jazda w kosmos po dragach....